Nu de elektrische auto definitief is doorgebroken op de (zakelijke) automarkt in Nederland, wordt het langzamerhand tijd voor de volgende doorbraak. Die van de auto met brandstofcel-techniek, voor sommigen de ‘waterstofauto’. Eerst even voor het elementaire begrip van waar we het over hebben: het gaat hier niet om de vrij oude techniek waarmee je een verbrandingsmotor op het (licht ontvlambare) waterstofgas laat lopen, het gaat hier feitelijk om een elektrische auto die z’n eigen energiecentrale oftewel ‘fuelcell-stack’ (een pakket brandstofcellen, zie Wikipedia…) aan boord heeft welke wordt gevoed met vloeibare waterstof. De tweede generatie van de Toyota Mirai (de eerste generatie rijdt in Den Haag al een paar jaar probleemloos als taxi rond) heeft 5,6 kilogram van dat spul aan boord en komt daarmee maximaal 650 kilometer ver. Dat is alweer honderd kilometer verder dan het oude – ietwat rare – model, dus van waterstoftankstation naar waterstoftankstation rijden (we hebben er thans 5 in Nederland) moet sowieso al lukken…
Dat kan dan met een uitermate comfortabele auto, die zonder meer prachtig is gelijnd en die niet echt snel is, maar die met 134 kW (182 pk) en 300 Nm gewoon adequate prestaties levert (top 175 km/h, 0-100 in 9,2 seconden). Voorin zit je nu even goed als in een BMW en op de achterbank is daadwerkelijk plaats voor drie volwassenen. Dat is bereikt door het concept oftewel de ‘packaging’ radicaal te veranderen. De fuelstack zit nu onder de (lange) motorkap en de achter- in plaats van de voorwielen worden aangedreven. Verwacht op basis van deze info alstublieft geen ‘sportieve’ auto, want de Mirai is vooral een rustgevende, lekker zacht geveerde reisauto. Met een fraai & sfeervol interieur/dashboard ook nog; gedeeltelijk bekleed met dezelfde stof als het meubilair en voorzien van twee schermen.
Groene waterstof
Uit de uitlaat van de Mirai druppelt gedestilleerd water en het is dus een emissieloze auto, vooropgesteld dat je groene waterstof tankt. Dat is alleen het geval als er geen fossiele energie wordt gebruikt (gas bijvoorbeeld) om waterstof te maken of als de elektrolyse plaatsvond dankzij de opbrengst van de ‘zonneweide’. In het noorden van het land (waar de Gasunie de gasrotonde in stand wil houden) wordt momenteel maximaal gezet op waterstof als nieuwe energiebron, die met het bestaande netwerk van gasleidingen naar de gebruiker kan worden gebracht. Gevreesd wordt echter dat de beoogde waterstoffabrieken (gigantische elektrolysers) enorme hoeveelheden stroom gaan slurpen, waar dan weer gigantische windmolenparken voor (in de Noordzee) gebouwd moeten worden. Wonderen bestaan niet, maar waterstof kan wel degelijk een deel van de totaaloplossing voor ons (toekomstige) energieprobleem zijn. Op microniveau is het bovendien mooi meegenomen dat er bij waterstofauto’s geen ‘cap’ van 40k zit op de lage bijtelling en je mag als ondernemer extra investeringsaftrek toepassen op de (circa 70k kostende) Mirai.
Dus…
Wie De Vooruitgang in ons aller belang een handje wil helpen (en wie wil dat nou niet…?), bestelt een Mirai. Waterstof tanken zal steeds minder problematisch zijn, want het aantal tankstations gaat komend jaar al naar tien en voor wie binnen een straal van 50 km van een waterstofstation woont, biedt de importeur tankservice aan. En we gingen sowieso allemaal al minder autorijden. Toch?!